• Home
  • About
  • Poems
  • Writings
  • Foto’s
  • Contact
  • Home
Home
  • Vertrouwen

    december 2019

  • Dichte deur

    december 2019

    Daar sta je dan

    Voor een dichte deur

    Zo uitgekeken naar de kookworkshop

    En dan gaat ie niet door

     

    Niets aan afmelding

    Niets gehoord

    In totale verwachting

    Hoopvol erheen

     

    Een dichte deur

    Geen lichten aan

    Geen warmte

     

    Dan

    Laat ik iets van me horen

    Excuses volgen

    En een zwemkaartje

     

    Om de geleden schade

    Weg te spoelen(?)

    Of me gewoon heerlijk in het water te voelen

    Als een vogel zo vrij

  • Donker in de duisternis

    december 2019

    Het kan je verzwelgen

    Je kan er totaal in opgaan

    Niet wetende waar het pad zal gaan

     

    Hoe nu verder?

    Hoe nu te gaan?

    Wat te doen?

    En wat te laten staan?

     

    Waar is toch dat lichtje?

    Waar is toch die hoop?

    Waar is toch die horizon?

    Zodat ik weer een richting heb om naar toe te gaan

     

    Ik voel mij zo verloren

    En zo machteloos

    Totaal geen grond om op te staan

     

    Vallen

    Vallen

    Vallen

     

    Gaan

    Gaan

    Gaan

     

    Alles Los en alles laten gaan

    Geen grip

    Geen houvast

     

    Alles is losgelaten

    Om onderaan weer op te staan

  • Machteloosheid

    december 2019

    Je kan niets

    Je mag niets

    Je staat erbij

    En kijkt ernaar

    Je handen zijn achter je rug gebonden

    Je mond is dichtgesnoerd

    Je zou zo graag helpen

    Zo graag die last van de ander overnemen

     

    Helaas

    Sommige dingen zijn niet over te nemen

    Je staat machteloos

    Aan de zijlijn

    Je staat er bij en kijkt er naar

    Je mag niets

    Je kan niets

  • Gouden Vruchten

    augustus 2019

    Gouden vruchten

    Zo noem ik ze

    Aardappels

    Aardappels zijn toch geen vruchten, het zijn groentes!

    Ja, dat weet ik. Toch noem ik ze vruchten

    Het zijn parels wanneer je het geluk hebt ze te mogen oogsten

    Parels in de grond

    Speurend ga je over het veld

    Speurend naar dat gouden goed

    En dan…

    Je zet je spitvork of spade in de grond…

    En daar duikt er in ene één op!

    Als een gouden vrucht in de grauwe grond

    Aarde die de gouden vruchten verborgen houdt

    Verborgen groeien deze vruchten tot de aardappels die wij kennen

    En wat zijn ze lekker!

    Zo vers uit de grond en dan op je bord

    Om van te watertanden!

    Wat zijn we toch rijke mensen wanneer je het geluk hebt je eigen moestuintje te hebben!

  • Mijn eerste blog

    augustus 2019

    Laatst ontving het idee om mijn eigen website te maken voor mijn gemaakte kunst. Graag deel ik deze creaties met de lieve mensen die ik ken. Tot nog toe deed ik dit door het maken van foto’s en deze te delen via mail of Whats-app. Toch merkte ik de behoefte om het meer algemeen te delen, alleen zat ik vast in het zien van de nadelen hiervan. Facebook is een heel mooi medium, alleen niet iedereen die ik ken heeft FB. Toen kwam dus het idee om deze site te ontwikkelen. Tada! Hier is hij dan!

    Ja lieve mensen, ik ben best wel trots. Eigenlijk wel heel erg trots. Dat ik nu mijn eigen kunst maak en dit graag wil laten zien heeft een aardige weg gehad om tot hier te komen. 3 en een half jaar geleden ging ik voor het eerst naar de Creatieve Inloop bij Stichting Utopodium. Alhier kwam ik regelmatig langs met eigenlijk de innerlijke wens om mijn creativiteit weer aan te slingeren. Vroeger tekende ik graag. Ook heb ik graag Sinterklaassurprises gemaakt. Echte kunstwerken al zeg ik het zelf. Deze creativiteit is verstopt geraakt. Door wat? Door het leven. Of tenminste door dat wat op mijn pad kwam tijdens het leven. Velen van jullie zullen wel weten dat ik op 11 jarige leeftijd een ongeluk heb gehad – met gevolg hersenletsel. Het leven daarna is er veelal 1 geweest van doorgaan. Gewoon naar school, voor zover je dat gewoon kan noemen. Het was vooral op staan, naar school, thuis komen thee drinken en aan het huiswerk tot het avondeten, waarna ik daarna kon uitrusten voor de tv. En dat dan 5 dagen in de week. Pfff. Ik moet er echt niet meer aan denken! Mijn motivatie kwam er vandaan dat ik niet wilde opvallen, ik wilde gewoon mee doen en gewoon zijn. Nou ja, nu ruim 25 jaar verder kan ik zeggen dat ik die strijd heb opgegeven, of eigenlijk ermee gestopt ben. Ik ben anders, en dat is prima. Ik heb dus jaren in een overlevingsstand gestaan, van waaruit het erg lastig was om creatief bezig te zijn. Alles was een opgave.

    Doordat ik nu ben gaan leven, mijzelf accepteer zoals ik ben, Anders ipv Normaal, loopt het leven prettiger.

    Het “Mijn Benen”-project heeft mijn creativiteit aangezwengeld. Hierdoor raakte ik geinspireerd om verder te gaan en “De Dame” te schilderen. Vervolgens had ik nog wat restmateriaal thuis waar ik mee aan de slag ging en zo werd “De Golvende Zon” geboren. Ik wens een ieder die hier terecht is gekomen veel kijkplezier toe. Geniet ervan! Ik doe dat in ieder geval zeker!

  • De Dame

    juli 2019

    De Dame heb ik gemaakt voor een project van Stichting UTOpodium. 

    Ze krijgt een plek in de Grote Zaal welke tot op heden in de maak is.

  • De Golvende Zon

    juli 2019

    De Golvende Zon is geboren uit een stuk hout dat over was vanuit een ander project. Het ontwerp van de schildering is intuïtief ontstaan. Een Zon die uit de Golven oprijst of juist ten onder gaat. Voor mij doet de kleursetting ook veel. De kleuren paars en rood die elkaar zo mooi lijken te versterken. Het oranje dat aan een opkomende zon doet denken en de Zon zelf, zo krachtig, en toch half aanwezig. Een straal die lijkt gebroken te worden en enigszins vertwijfeld zijn weg gaat.

    Natuurlijk laat ik een ieder vrij zijn of haar eigen interpretatie eraan te geven.

  • Fascinating

    juni 2019

←Vorige pagina
1 2 3 4 5
Volgende pagina→

Proudly powered by WordPress

Home